Tuesday, June 5, 2007

OH! MY GOD, MY HERO

หนอนตัวหนึ่งพลัดจากส่วนหนึ่งของจักรวาล ร่วงหล่นลงสู่พื้นหินแผ่นดินโลก

ช่วงเวลาที่มันยังไร้ชื่อขาดนาม มันก็คลานดุ่มๆ ปีนป่ายขึ้นสู่ยอดต้นไม้กัดกินผลของต้นแอ็ปเปิ้ลจนหมดสิ้น จนกระทั่งเหลือลูกสุดท้ายที่สุกแดงน่าอร่อยกว่าทุกลูก---หนอนตั้งใจเก็บมันไว้

เมื่อพระเจ้าเดินมาเห็นต้นแอ็ปเปิ้ลแห่งปัญญาเหลือผลอยู่ลูกเดียวก็โกรธ พาลคิดว่าเป็นฝีมือของอีวาน-อีฟที่พระองค์ทรงมอบหมายให้ดูแลสวนรวมถึงต้นแอ๊ปเปิ้ลต้นนี้ จึงขับไล่ลงจากสวรรค์ทันที หลังจากนั้นเมื่อเริ่มจะใจเย็นลง พระองค์ทรงเดินมาดูผลแอ๊ปเปิ้ลลูกสุดท้ายก็พบว่ามีตัวประหลาดตัวหนึ่งที่ท่านไม่ได้สร้างขึ้นมานอนอยู่ พระเจ้าร้องโวยวายเพราะตกใจกลัวเจ้าสัตว์ประหลาด พระองค์ทรงบินขึ้นบัลลังก์พร้อมกับรับสั่งให้ ‘กาเบีรยล’พร้อมเทวดานักรบ 4 หมื่นองค์ ล้อมต้นไม้และเจ้าสัตว์ประหลาดไว้ เจ้าหนอนเห็น...แต่เพราะไม่รู้จักการรบ-ไม่เคยพบการฆ่าฟัน มันย่อมไม่รู้เรื่อง

พระเจ้าสั่งรุดหน้าเต็มกำลัง เทวดานักรบเกือบครึ่งแสนกรูกันทิ่มแทงต้นแอ๊ปเปิ้ลแห่งปัญญาจนเหลือแต่ลำต้นและกิ่งก้านที่มีแอ็ปเปิ้ลลูกสุดท้ายห้อยอยู่ ส่วนหนอนยังคงอยู่ดีอย่างไม่รู้เรื่องราว ก็เพราะเทวดาไม่รู้จักรูปร่างของหนอนตัวนี้ แถมยังเป็นสิ่งที่พระเจ้าสูงสุดกลัว พวกเขาจะกล้าเพ่งพินิจอย่างไม่เกรงกลัวได้อย่างไร

พระเจ้าคิดว่าเพราะฤทธิ์ของผลแอ็ปเปิ้ลแห่งปัญญา เป็นต้นเหตุที่ทำให้เจ้าตัวประหลาดนี่มีอิทธิฤทธิ์เหนือการโจมตีของเหล่าเทวดา แถมยังทำให้พระองค์ไล่อีวานกับอีฟลงไปอย่างไร้ความผิด จึงเคียดแค้นตัวประหลาดนี่หนักกว่าเก่า วินาทีเดียวกันพระองค์ก็เอากำปั้นทุบพื้นบังลังก์เสียงดังกัมปนาทจนได้ยินทั้งจักรวาล พร้อมตะโกนสาปแช่งเจ้าตัวประหลาดนอกดินแดน และท้าสู้ตัวต่อตัวตามกฎดินแดนเทพ---หนอนก็ไม่รู้เรื่อง เพราะ...ไร้รูหู

สิ้นเสียงท้าสู้ ฟ้าก็เปลี่ยนสีแสงจากทองอร่ามเป็นแดงมืดน่าสะพรึง พระหัตถ์ทั้งสองข้างของพระองค์เต็มไปด้วยไฟโชติช่วงชัชวาล และเหาะเหินด้วยความเร็วเหนือแสงเข้าประชิดต้นแอ็ปเปิ้ลทันที แต่ความแรงของลมที่พระองค์ทรงพุ่งเข้ามา ทำให้กิ่งก้านของต้นแอ็ปเปิ้ลสั่นไหวจนหนอนไม่อาจทรงตัวอยู่ มันจึงร่วงหล่นลงพื้น

ถึงตาของหนอนจะไม่ดี แต่เมื่อมันเงยหน้าขึ้น ก็เห็นพระเจ้ากำลังชกต้นไม้ด้วยฝ่ามือพระเพลิงอยู่คนเดียวอย่างบ้าคลั่ง แอ็ปเปิ้ลลูกสุดท้ายร่วงหล่นลงพื้นอย่างช้าๆ หนอนเริ่มจะคลายจากความอิ่มท้องพอดีจึงคลานต้วมเตี้ยมไปกัดกินตามประสาหนอนด้วยการเจาะรูชอนไชสู่เนื้อในก่อนที่จะกัดกินหมดทั้งลูก

แต่ไม่ทันไร, เมื่อพระเจ้าหยุดพระหัตถ์ ทรงเห็นว่าเจ้าตัวประหลาดไม่อยู่บนต้นไม้นี้แล้วก็เลยคิดว่าหนอนตายไปแล้วจากการโจมตีของพระองค์ จึงแผดเสียงหัวเราะดังก้องทั่วจักรวาลอีกครั้ง ตามด้วยเสียงปรบมือจากเทวดานับล้าน นางฟ้า-กามเทพน้อยใหญ่ล้วนปิติต่อความกล้าหาญของพระองค์มาก

พระเจ้าเห็นแอ็ปเปิ้ลลูกสุดท้ายร่วงอยู่กับพื้น ก็คิดว่านี่เป็นดวงชะตาที่นอกเหนือพระองค์ลิขิต ดั่งเป็นรางวัลในชัยชนะของพระองค์ จึงคว้าแอ็ปเปิ้ลแห่งปัญญาลูกนั้นขึ้นมาเสวยทันที พร้อมกับชูมือขึ้นเพื่อแสดงถึงชัยชนะแห่งสรวงสวรรค์

เสียงปรบมือแผดก้องไปไกลอีกครั้ง

ก่อนที่จะเป็นเสียงร้องโวยวายของพระเจ้า ที่ดังไม่แพ้กัน
"OH MY GODDDDDDDDDDDDDD!!!!!"


แต่อย่างน้อยสุดท้ายพระองค์ทรงปราบสัตว์ประหลาดได้สำเร็จ
เก่งจริงๆ เย่


ปล. ฝืด ฝืด ฝืด ฝืด พูดได้คำเดียวแบบหลายครั้ง ฝืด ฝืด
ปล2. คลายเครียดๆ

No comments: