Friendship Beyond Frontier

เคยได้ยินประโยคข้างบนเป็นคำขวัญของกีฬาระดับโลกครั้งไหนสักครั้ง ผมจำไม่ค่อยได้
ฟังแล้วคิดถึงเพื่อนครับ,

เพื่อนของผมมีเป็นกะบุง นิสัยดีบ้าง เลวบ้าง (ดี-เลวเท่าที่ผมพอจะเรียกได้ ของคนอื่นผมไม่รู้)
บางคนชอบกินเหล้า, บ้าหญิง, ขายเพื่อน, จูงจมูกเพื่อนไปทางด้านมืด, ชิ่งตังค์, ฯลฯ มากมายก่ายกอง.. อธิบายไม่หมด บางอย่างคนเดียวมีคุณสมบัติเดียว บางคนมีหลายคุณสมบัติในคนเดียว---แต่เพื่อนดีของผมก็มี ไม่ใช่ผมฟลุ๊กเจอแต่เพื่อนนิสัยไม่ค่อยจะดี

คำถามคือผมจะรู้จริงได้อย่างไรว่ามันเป็นคนเลว หรือ คนดี ผมใช้ตัวเองเป็นบรรทัดฐานเหรอ?, ครับ ผมไม่ปฏิเสธ ออกจะเห็นแก่ตัวไปหน่อย แต่เชื่อเถอะว่าทุกคนก็เป็นแบบนี้ ความสว่างจ้าของแสงแดด สำหรับคนที่เพิ่งออกจากห้างกับอีกคนที่เพิ่งออกจากถ้ำ มันต่างกัน

เคยอ่านเจอในหนังสือเล่มหนึ่ง เขาเขียนว่า "จงหาเพื่อนที่เป็น'คอ'เดียวกัน" หมายความว่าให้หาเพื่อนที่ชอบอะไรคล้ายกัน คุยเรื่องคล้ายกัน ผมพยายามลองหาแล้วแต่มันก็ยังไม่ค่อยจะเจอ อาจเป็นเพราะคนแบบผมเข้าใจยาก บางครั้งผมเองก็ยังไม่เข้าใจตัวเองเลย หากโลกนี้พระเจ้าสร้างให้คนมีหน้าตาที่แตกต่างกัน ไหนเลยท่านจะไม่สร้างให้มนุษย์มีนิสัยไม่เหมือนกัน ต่อให้คล้ายเท่าไหร่ก็ต้องมีส่วนต่าง อย่างที่ผมชอบคิดว่า คนเราเล็ก-ใหญ่ไม่เท่ากัน คำว่าเพื่อนที่เหมาะจะเป็นเพื่อนคงไม่มีจริง มีแต่ใจที่จะยอมรับว่าใครเป็นเพื่อน.. ให้เป็นนักโทษประหารฆ่าคน 425 ศพ ผมก็เชื่อว่าเขามีเพื่อน หรือพระเจ้าที่ว่าประเสริฐ ผมก็เชื่อว่าท่านสร้างเทวดาองค์อื่นๆ มาเพราะอยากให้มีใครอยู่ใกล้สายตาตัวเองบ้าง

เพื่อนที่ดีอาจจะเป็นคนที่เลวที่สุดในสังคม เพื่อนที่เลวที่สุดอาจจะเป็นคนที่ดูแล้วว่าคนทั้งหลายยอมรับว่าเขาดี
อยู่ที่ใจของเราจะตัดสิน ความโลภ โกรธ หลง มีอยู่ในตัวมนุษย์ทุกคน สิ่งเหล่านี้มันทำให้มุมมองของคนเปลี่ยนไปอย่างง่ายดาย
อย่างที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่า, ดี เลว ไม่มีจริงหรอก มีแต่ใจเราเท่านั้นที่คิดไปเอง

คำว่าเพื่อน, ไม่ต้องมีคำว่า'พ้อง' ต่อหลังเสมอไปนี่น่า
ผมมีเพื่อนเป็นกะบุง เชื่อเถอะ